Nog effe wat sleutelen en wat vechten (Libanon 8)

Maandag of dinsdag gaan we over de ontwerpresolutie stemmen, riep Blair nog optimistisch. Maar niets daarvan. De tekst weerspiegelt toch iets te eenzijdig Israëls belangen. Gister vergaderde de Arabische Liga uit solidariteit in Beiroet, en ondersteunde de bezwaren van Libanese regering. Hoppa, patstelling. Er wordt weer gewerkt aan een nieuwe ontwerptekst.

Israël probeert nu om militair een zo goed mogelijke positie te krijgen, voordat het bestand ingaat. De IDF schijnen nog steeds maar zo'n 5 kilometer in Libanon te zitten, dus echt opschieten doet het niet. De raketten die Hezbollah nu afvuurt, hebben een reikwijdte van vele tientallen kilometers. Israël zou zo ongeveer heel Libanon moeten bezetten als ze wil voorkomen dat die dingen haar grondgebied nog raken. Sterker, als Israël echt aan haar 'aanval is de beste verdediging'-doctrine vasthoudt, dan ontkomt ze niet aan oorlog met Syrië en Iran en er is inderdaad toenemende druk op Olmert om dat ook maar te doen. Een oorlog beginnen, dat blijkt maar weer, is makkelijker dan haar te stoppen.

Israël probeert dus Hezbollah nog even flink te verzwakken. Maar Hezbollah zal zich niet zo maar laten ontwapenen, want daarmee verliest ze haar machtsbasis. Geen regering zal ook troepen sturen voor een vredesmacht, zo lang Hezbollah nog zo sterk is. Om haar macht te tonen vuurde Hezbollah de afgelopen dagen alleen maar meer raketten af.
Overigens werkt de Libanese regering wel degelijk mee. Zo heeft ze beloofd 15.000 man troepen beschikbaar te stellen voor het zuiden van Libanon. Dat is een moedige stap, omdat de positie van Hezbollah politiek gezien nu sterker is dan ooit. De clou blijft echter om Hezbollah hetzij te ontwapenen, hetzij op zijn minst weg te houden van de grens. Of dat lukt, is nog de vraag.
De komende dagen, tot er een bestand is, zal het vechten dus alleen maar toenemen. Inmiddels heet Israël een curfew ingesteld in Zuid-Libanon.

Update: er schijnt overeenstemming te zijn over een nieuwe ontwerptekst.