Examen

Voor het eerst in ongeveer vijftien jaar zat ik weer in de klas. Ik was ook meteen te laat voor de les. Van 's morgens negen tot vier uur 's middags, en al ben ik gewend veel achter mijn buro te zitten, dit viel niet mee.

De maandag erop hadden we examen. Ik had wel achthonderdvijftig vragen geoefend: "De kat loopt op een voorrangsweg. Moet u de kat voorrang geven?" Nee want de kat is geen bestuurder.

We waren allemaal zenuwachtig. Mijn mede-examenkandidaten schoven omzichtig langs me heen. De namen en geboortedata van alle kandidaten werden opgenoemd. Zij waren allemaal uit 1988, ik was uit 1964. Als ze het woord tot me richtten, spraken ze me aan met u.
"Mevrouw, bent u geslaagd?" vroegen ze.
Gelukkig wel.

"Jezus, ik was ruim twee keer zo oud als elke andere kandidaat", zei ik op mijn werk. "Ze moeten wel gevonden hebben dat ik een hele late roeping had!"
"Je had moeten zeggen dat je je rijbewijs had laten verlopen", zei een collega.
Maar dat leek me nou nóg stommer.