Loesewies pakt dóór (of niet)

Het leek even heel veelbelovend: Lousewies kondigde in de Nieuwe Revu aan dat ze eigenlijk niet meer met de huidige coalitiepartners door wilde. Tenminste, niet met het CDA. "Ik heb meer dan genoeg van die bekrompen ouderwetsheid en ik snak ernaar om verlost te worden van christendemocratische dogma's", roept ze strijdbaar: "Het draait in het leven niet alleen om sociaal-economische hervormingen, maar ook om immateriële zaken als cultuur, milieu en ethiek. Daar hebben met name CDA-bewindslieden geen gevoel voor." Liever een Paars kabinet, vond ze -nieuw Paars, dat wel. VVD die zorgt voor de economische stabiliteit, en de Pvda voor de leuke linkse dingen en D66 .... - maar dat zei ze niet, eigenlijk.

Je hebt altijd de neiging te denken dat dit soort dingen 'hogere strategie' zijn, en dat hier samen met de fractievoorlichter heel erg over is nagedacht. Zo van: 'hoe gaan we nu de achterban tegenmoet komen, die snakt naar de hoogtijdagen van Paars en die vindt dat we gezicht verloren hebben? Hoe gaan we ons profileren voor nieuwe verkiezingen?' Maar je moet ook weer niet de mogelijkheid uitvlakken dat het een foutje is. Dat kan ook, die maken ze toch best veel bij D66 de afgelopen tijd.

En inderdaad, het blijkt een foutje. Tikkeltje te wild geweest. Intussen is ze alweer teruggefloten. Door Dark Lord Verhagen, want die kan dat goed. Die wreef haar onder de neus dat D66 best wel gemist kan worden. En zoals dat dan in goed Haags gaat: Verhagen zei Lousewies te hebben gebeld, en in het gesprek zou Van der Laan hem ervan hebben verzekerd "trots" te zijn op de resultaten van het huidige kabinet. Waarmee hij de ambities van Lousewies definitief de genadeklap geeft.