Het individuele en het collectieve.

Het is een vreemde tijd momenteel.

Al een tijdje probeer ik te plannen te maken voor een sabbatical. Ik wil graag naar Peru. Ik wil heel graag langs de Amazone reizen en praten met de mensen die daar het water en het bos beschermen, vaak met gevaar voor eigen leven. En tegelijk wil ik zelf aan den lijve ondervinden hoe mensen leven met de rivier, met het regenwoud: voedsel en vooral medicijn maken uit de planten - de Medicina.

Maar plannen maken lukt niet. Niet voor Peru, niet voor alle plannen die ik heb voor mijn werk. Werk loopt stroef. Alles is te onzeker. 

 

En alle tekenen wijzen er op dat ik te buigen heb. Ideeën over mijn toekomst los te laten. Ja, er komt iets nieuws aan - dat gebeurt altijd. Maar wat en wanneer weet ik niet.

Ik ervaar in het klein wat we allemaal ook in het groot ervaren. Langzaamaan daalt het besef in, dat COVID een blijvertje is. En dat de Lockdown nog wel eens heel lang kan duren. Omdat er steeds nieuwe varianten opduiken van het virus. Dit is niet eventjes de schouders er onder. Dit is veel meer. En mijn irritatie over Diederik Gommers die dat vorige week uitsprak, en die ik in mijn vorige post beschreef (die over het 10 punten plan), slaat langzamerhand om in het besef dat er in onze samenleving misschien ook iets aan het sterven is, gedachten over hoe het was, hoe het nooit meer zal worden. Rouw, die nog niet kan plaatsvinden omdat het nog niet is uitgesproken.

 

En ik ervaar onrust in mijn lijf, aan dit loslaten van plannen en ideeën, aan gedachten hoe het hoort te zijn, aan hoe het zal zijn. Dat er ‘s nachts onrust is buiten op straat en dat er helicopters over het huis vliegen helpt ook niet. En ik kan me niet aan de gedachte onttrekken dat zij, de relschoppers, ook de onrust weerspiegelen in onze samenleving. Onrust over wat tot nog toe niet duidelijk wordt uitgesproken door de regering, maar wat iedereen wel voelt. Het wordt tijd om dit wel uit te spreken. En die taak ligt niet alleen bij Diederik Gommers, die taak ook en vooral bij de regering en bij politici.

Zouden ze het durven, in verkiezingstijd?