Het verschil tussen strategie en tactiek.

Ik ben aan het lezen over het verschil tussen strategie en tactiek. Strategie is het lange termijn beleid en tactiek zijn de kleine stapjes in de uitvoering.

Als volgt bijvoorbeeld: de tactiek van de VS in Afghanistan is het uitschakelen van Taliban. Lukt best goed, ze vallen bij bosjes om zo te zeggen. Maar de strategie blijkt totaal vruchteloos. Er komen namelijk steeds nieuwe Taliban-in-spé de Pakistaanse grens over, die zo lek is als een mandje. Musharraf heeft ook helemaal geen zin om voorgoed af te rekenen met die lui, omdat hij dan zijn voorkeurspositie bij de Amerikanen zal verliezen.
Ook de Britten zien het niet meer zitten (oeps dat rijmt). Wat wil dat nu zeggen over strategie en tactiek? Dat je de tactiek nog zo goed kunt uitvoeren, maar als de strategie niet deugt wordt het niks.

De Senlis Council pleit voor een andere strategie: papaver opkopen. Dan hebben de Afghaanse boeren een fatsoenlijk bestaan, komt er toch geen heroïne, en verliest de Taliban haar goodwill bij de bevolking én haar bron van inkomsten. Senlis krijgt steeds meer bijval, ook van het Europese Parlement. Hebben we straks een Europese papaverberg in plaats van een boterberg! En een prijsopdrijvend effect in de Afghaanse papaver natuurlijk.

Daarom nu de volgende kwestie. Je wilt je waardering uitdrukken voor Femke Halsema, als mensch natuurlijk maar ook als politicus. Nu kun je natuurlijk een bindend stemadvies geven voor de NOS-politicus-van-het-jaar-verkiezing (tactiek) maar is dat een goede strategie als die na goed voorbeeld van GeenStijl, zelfs al gekaapt wordt door de SGP?

Ik heb natuurlijk toch eventjes op haar gestemd. Ook had het gezien de stand geen zin. Omdat ik haar scherp en integer vind en omdat ze als het erop aankomt, altijd nog boven zichzelf uit weet te stijgen. Goede eigenschappen voor een politicus in dit tijdsgewricht. Vind ik.