"Het bestaande is ons nooit goed genoeg", speecht Femke Halsema
Gister was ik nog wat te gammel - wat wil je na een weekend blusheli's wegsturen, een weekend ze weer terughalen wat moeilijker is dan wegsturen, en een weekend fregatten proberen tegen te houden die persé willen doen alsof ze noodhulp verlenen. Maar vanmorgen kon ik dan de groene wieltjes pakken richting Ginkelduin. Daar hadden we namelijk GroenLinks debatweekend, op een stiltecamping nog wel. Eén grote circustent en een boel kleinere tenten eropmheen. Gelukkig kon ik me nog herenigen met medebloggers Arnoud, Michel, Linda, Harmen en Christian. Het was dus niet zo moeilijk om snel even up-to-date te komen. Femke heeft een slimme PR-stunt uitgehald door voor enkele bloggers koffie dan wel thee te halen. Nu weet iedereen dat ze daar ook niet te beroerd voor is.
Algemene eerste indruk, behalve dan dat kamperen en politiek heel goed samengaan, vooral als het mooi weer is: het was ontzettend gezellig. Het klinkt ietwat sentimenteel maar elke keer als ik zo'n verzameling GroenLinksers bij elkaar zie vind ik het gewoon een ontzettend leuke club. Zo eentje waar ik wel bij wil horen dus.
Genoeg persoonlijk gezwam. Wat duidelijk is: GroenLinks is er qua mentaliteit al làng weer bovenop. Wat ik terughoorde uit andere workshops en wat ik hoorde in de workshop die ik zelf voorzat, was dat GroenLinksers, na de periode van zelfkritiek en discussie weer helemaal klaar zijn voor het echte werk. We weten dat het met de inhoud en de bevlogenheid wel goed zit, maar we hebben weer ambitie en werklust. We gaan weer voor de macht en niets minder. We zijn bereid de politiek leider -en de plaatselijke politiek leiders- ook de ruimte te geven die ze nodig heeft om zich te profileren. Er was optimisme en strijdbaarheid, en, wat misschien wel het belangrijkst is: zelfvertrouwen.
Ook de speech van Femke straalde die strijdbaarheid uit. Natuurlijk was milieu een item: niet alleen milieu zelf, niet milieu in de zin van spaarlampen indraaien, flessen naar de glasbak en dan klaar. Maar milieu als urgentie, milieu als internationaal probleem - onze uitstoot hier veroorzaakt klimaatverandering waar zíj daar, in afrika bijvoorbeeld, last van hebben: droogtes, en elders heftiger overstomingen. Milieu gaat niet alleen maar over moraal, noch over feelgood moie natuur: milieu gaat over mensen, over rechtvaardigheid, over solidariteit en eerlijk delen. Van milieuverbruiksruimte bijvoorbeeld. Het geluid was er dit weekend: met spaarlampen komen we er niet, we zullen écht anders moeten gaan leven, en dat zijn we niet alleen plant en dier maar ook onze medemensen verschuldigd. Milieu is ook een sociale kwestie.
Opvallend, en mij zeer welkom, was voorts het standpunt over religie: we zullen intolerantie uit naam van religie altijd bevechten. Maar óók ongeloof of atheisme mag niet intolerant zijn. Een punt dat ze al eerder had gemaakt, ten tijde van het debat over het WRR rapport "Dynamiek in Islamitisch Extremisme"
Persoonlijk was ik daar blij mee - in de workshop beginselverklaringen die ochtend had ik religie nog aangedragen als een issue waar GroenLinks zich wel eens over mag uitspreken. Wat mij betreft liefst het pagmatische standpunt dat iedereen zijn eigen bron van zingeving heeft, en dat die religieus kan zijn of niet religieus - maar altijd uitermate belangrijk. Maar dat dat niet betekent dat je anderen bepaalde vrijheden mag ontzeggen, of erger. Persoonlijk zie ik het liefst dat GroenLinks een plaats wordt waar discussies over religieuze, humanistische en andere drijfveren voor politiek kunnen plaatsvinden. Misschien ben ik te optimistisch maar ik denk juist dat dat soort discussies fundamentalisme kunnen tegengaan en überhaupt heel verrijkend kunnen zijn.
Afijn. Tot zover. Hoe dan ook, er zit weer spirit in de partij.
|