spruitjesakkoord

De CDA-fractie heeft moeite om niet te juichen. De CU-achterban is zo braaf dat tegenstand daar zowiezo al niet te verwachten was. Samenleven en solidariteit worden sleutelwoorden, maar het wordt een plakkerig en spruitjesachtig soort samen. Er wordt geïnvesteerd in sociaal beleid, in het opknappen van oude wijken, in reïntegratie van arbeidsongeschikten bijvoorbeeld, maar geld dat wordt uitgetrokken voor de sociale zekerheid komt vooral ten goede aan gezinnen met kinderen.

Er wordt 800 miljoen geïnvesteerd in milieu, en daarvan worden de subsidies op wind- en zonne-energie weer ingesteld die CDA-ik-ga-weer-naar-het-bedrijfsleven-als-ik geen-minister-wordt-wonderboy Joop Wijn net zo fijn had afgeschaft. Of die 800 miljoen genoeg is? Ik denk dat het niet genoeg zal blijken, gezien de ambities die er liggen en de ambities die er zouden moeten liggen. Gelukkig is het proefballonetje van de nieuwe kerncentrale wel weer neergehaald.

Je ziet vooral dat PvdA en CDA elkaar in toom hebben gehouden. Geen versoepeling van het ontslagrecht, maar ook niet gemorreld aan de hypotheekrenteaftrek. Geen gratis kinderopvang maar ook niet het homohuwelijk terugdraaien. Geen onderzoek naar Irak. Meebetalen aan de AOW pas in 2011. Vooral Europa niet ter sprake brengen.
En als je kijkt naar de financiën: er wordt uitgegaan van een hogere economische groei die we maar moeten afwachten en er worden bezuinigingen ingeboekt die vooral moeten komen uit 'efficiencykortingen' op de zorg en de overheid,terwijl nooit goed onderzocht is of dat wel kan. Dat is denk ik een bommetje onder al het nieuwe bele: dat het straks niet te betalen blijkt. Kortom: een kabinet dat niet heeft durven kiezen op een aantal belangrijke dossiers. Vandaar, een spruitjeskabinet.