Proces Saddam afgeraffeld.

Omdat ik ergens was zonder internet, waren de filmpjes met de laatste ogenblikken van Saddam me bespaard gebleven. Gelukkig maar. De executie van de Slager van Bagdad -die in zijn laatste weken de vogeltjes voerde en de plantjes verzorgde- verliep alles behalve waardig. Politieke tegenstanders onder de getuigen maken er een wraakoefening van in plaats van een waardige terechtstelling.

Dat komt nog bovenop het feit dat het tijdstip van de executie ietwat voorbarig was - en dan doel ik niet eens op het feit dat de dictator werd terechtgesteld vlak voordat het offerfeest begon, maar op het protest van de Koerden dat Saddam nog niet berecht was voor de dood van duizenden van de hunnen.

Het proces zelf was bepaald geen toonbeeld van gerechtigheid. Mensenrechtenorganisaties zoals Human Rights Watch en Amnesty hebben serieuze kritiek op de procesgang. HRW publiceerde een rapport over het proces waarin ze stelde dat kritiek bewijs niet voldoende werd besproken, dat Saddam niet voldoende gelegenheid kreeg om getuigen te ondervragen.

Het proces van zo een omstreden figuur als Saddam hoort perfect en menswaardig te verlopen. De waarheidsvinding die bij een proces hoort, kan een grond leggen voor verzoening. De erkenning van het gedane onrecht kan voor de slachtoffers een enorme hulp zijn bij de verwerking ervan. Een waardige executie of strafuitvoering betekent ook dat de nieuwe machtshebbers zich los kunnen maken van de wreedheid van het oude regime, ze kunnen bewijzen dat zij wel rechtvaardig zullen zijn. Dat kan het vertrouwen in de overheid weer versterken. Het helpt een land afstand te nemen van het verleden en ruimte te maken voor een nieuw, hopelijk beter begin.
De huidige Irakese regering wilde het proces en de executie snel achter de rug hebben omdat ze bang was de zaak niet in de hand te kunnen houden. dat valt te begrijpen, maar uiteindelijk draagt dat niet bij aan stabiliteit. Het versterkt alleen de haat en het geweld in Irak.