Iraq Study Group Report

Nikste op weg naar de overwinning in Irak. De situatie is ernstig en wordt steeds erger. Het leger inzetten is contra-productief: de troepen moeten worden teruggetrokken. Er zijn vooral politieke en diplomatieke initiatieven nodig in Irak. De olie-sector en de reconstructie-activiteiten van Halliburton de VS moeten gereorganiseerd worden. Onder andere moet de VS met 'schurkenstaten' Iran en Syrië gaan praten maar ook met gematigde Arabische landen. Met Iran en Syrie praten is nu moeilijker dan een paar jaar terug: ze verkeren in 'winning mood' vanwege Libanon en kernwapens. De VS moeten ook proberen beweging te krijgen in de Palestijnse kwestie (lees: Israël niet meer zo kritiekloos steunen). En, nogal schokkend: het rapport stelt vast dat op de ambassade in Bagdad maar 6 van de 1000 medewerkers vloeiend Arabisch spreken. De VS beschikken dus simpelweg niet eens over goede informatie om de situatie in Irak aan te kunnen.
Het rapport (samenvatting) van de Iraq Study Group geeft geen exact recept wat te doen om vrede en stabiliteit in Irak te bevorderen. Eigenlijk vooral wat er níet moet gebeuren: doorgaan op de ingeslagen weg. En natuurlijk claimen de Democraten nu hun gelijk.

Het probleem is: je kunt en moet inderdaad de troepen terugtrekken - maar dat gaat niet zonder dat je zeer, zeer serieus inzet op politieke en diplomatieke inzet. En wat in het rapport voorgesteld wordt, is toch een ommekeer in het beleid van de VS op een aantal punten. Ik vraag me af of Bush echt bereid is om hier full speed voor te gaan maar ik betwijfel het. Hij zou nog wel eens de gjizelaar kunnen blijken van de conservatief-christelijke krachten die hij zelf ontketend heeft.

De International Crisis Group, die steeds heeft aangedrongen op het betrekken van de Soennieten bij het politieke proces (ook al waren ze zo stom om de verkiezingen te boycotten), denkt dat Irak misschien, misschíen, nog te redden is van een burgeroorlog. Maar dan moet wel een nieuwe Grondwet uit-onderhandeld worden en moeten er belangrijke concessies aan de Soennieten gedaan worden.

Dat wordt niet makkelijk -Saddam's 'regering' was Soennitisch en dat heeft nogal wat sporen nagelaten. Ik weet niet eens of de Sji-ieten en de Koerden dat wel willen, in Irak blijven, want zíj hebben de grondstoffen waaronder olie. Bij mekaar is er dus geen gegarandeerd recept om scheuring van Irak en verdere destabilisatie te vermijden. Het lijkt -maar wellicht ben ik te somber- allemaal too little too late en too many stupid mistakes made before.