Ietsist.

Iets, ofzo (foto Skynet, over het weer van elke dag) .
Vorig jaar had ik een interview met de AIVD. Dat moest voor mijn werk. Ja ik ben goedgekeurd (wat misschien niet voor me pleit) . Eén van de vragen was of en zo ja wat voor geloof ik aanhing. Blij riep ik uit dat ik een ietsist was. Een wat? vroegen ze. Want de AIVD is wel ijverig maar kan natuurlijk niet achter elke rare nieuwe religieuze stroming aan, dat begrijp ik ook wel.

Ik legde uit dat ertegenwoordig een behoorlijk aantal mensen is -men denkt 40% van de Nederlanders- die wel het idee hebben dat er 'iets' is, maar toegeven dat ze niet weten wat. Misschien kunnen we het ook wel niet weten. Wiki definieert het als "een vorm van religieuze vrijzinnigheid of religieuze onkerkelijkheid". Een ietsist shopt wat uit allerlei religies, zonder nu te claimen een samenhangend godsbeeld te hebben.

Het ietsisme heeft inmiddels zijn langste tijd gehad geloof ik. Vanuit christelijke hoek werd flink uitgehaald naar de 'geestelijke luiheid' van ietsisten. Gek eigenlijk. Persoonlijk vind ik het wel mooi: je leeft eigenlijk met een stukje mysterie. Je zegt eigenlijk: ik denk er nu zo over, maar zeker weet ik het ook niet en ik zal het ook nooit zeker weten. Veel beter dan al die fundamentalisten die precies denken te weten hoe het zit, vrouwen onderdrukken en mensen de kop af slaan als ze niet precies geloven wat zij geloven.

Bovendien, als ietsist zal ik natuurlijk nooit iemand willen bekeren. Ietisme is niet eens een stroming. Het is individualisme ten top want iedereen stelt zijn eigen ideeën over dat iets samen. En hoe kun je nu iemand bekeren tot iets dat je zelf niet eens kunt definiëren? Integendeel, het is juist leuk om naar anderen te luisteren, hoe zij zin geven aan hun leven. Zoals Ronald Plasterk ooit opmerkte: ietsisme is juist religieuze tolerantie ten top en we moesten er meer van hebben.

Ik lees nu dat de term 'ietsist' vervangen is door 'soloreligieus'. Omdat een ietsist zich niet tot een kerkgenootschap zou willen rekenen. Maar dat vind ik helemaal niet de kern van het ietsisme. Ietsisten zeggen: ik weet het ook niet allemaal, maar dat vind ik prima zo. En ieder het zijne. Daarom ben en blijf ik een trotse ietsist.