De In-Ter-Nationahale

Enige tijd geleden publiceerde de vakbond Iosa-NL een onderzoek onder 3400 respondenten, medewerkers van internationale organisaties in Den Haag. Daaruit bleek dat veel van hen niet gelukkig zijn in Nederland. Ongeveer driekwart wil eigenlijk zo snel mogelijk weg. Als hoofreden werd genoemd: de 'wijdverspreidde perceptie dat internationale organisaties en de mensen die er werken, niet langer welkom zijn in Nederland.”(Bron: Volkskrant, NRC).

Trok vervolgens een gealarmeerde Haagse burgemeester Deetman aan de bel? Stelde iemand kamervragen aan de minister van Economische Zaken? Niets van dat al. Het bleef oorverdovend stil. Slechts op de website van de PvdA-afdeling Den Haag brak een korte discussie uit waarbij de hoofd-toon was dat “ze niet zo moeten zeuren”. Hetgeen de conclusies van het onderzoek perfect illustreerde.

REA over innovatie.
Afgelopen vrijdag kwam de REA (Raad van Economische Adviseurs, die de Kamer adviseert over economie) met een rapport over innovatie en economische groei. Ze trekken een aantal interessante conclusies. Ten eerste, het Innovatieplatform stelt geen reet voor. Okee, de REA formuleert het iets netter maar het komt er wel op neer. Dat wisten we natuurlijk al. Ten tweede, we zullen toch echt meer moeten investeren in onderwijs en wetenschap want we blijven verschrikkelijk achter. Dat wisten we ook al.

Concurrentie.
Verder is er te weinig concurrentie omdat het economisch beleid teveel de gevestigde belangen verdedigen. Juist de uitdagers van gevestigde bedrijven moeten gesteund - Nederland heeft een "waterhoofd van dominante grootbedrijven", aldus de REA (p. 6). Dat geldt ook voor de financiele sector: teveel machtsconcentratie bij een paar dominante banken, ontstaan uit fusie na fusie, waardoor startende bedrijven moeilijk aan financiering komen. Dat is vervelend, want met name het midden- en kleinbedrijf zorgt voor innovatie en voor banengroei.

'Meer concurrentie' is ook de boodschap voor het onderwijs: schaalvergroting leidt tot monopolieposities waardoor geen echte concurrentie en dus vernieuwing plaatsvindt. En tenslotte is de arbeidsmarkt niet competitief genoeg: teveel worden de gevestigde belangen beschermd van witte, middelbare mannelijke werknemers terwijl outsiders (jongeren, allochtonen, vrouwen) met parttime- of flexwerkbanen de risico's dragen.

Hagel
Maar, schrijft de REA, "technische vooruitgang is mensenwerk. Innoveren is te vergelijken met het schieten van hagel op ver weg gelegen doelwit. Welke korrel doel zal raken is onvoorspelbaar. Het is daarom raadzaam om met veel hagelkorrels te schieten. Varieer veel, let scherp op, leer daarvan, en selecteer wat werkt". Dat is innovatie.
Daarvoor heb je, aldus de REA,"hooggeschoolde mensen nodig, met durf om creatief te zijn en om risico te willen en kunnen dragen. Dergelijke creativiteit komt vooral tot stand om in groepen van heterogene samenstelling die tolerant zijn met betrekking tot verschillen. Het succes van Amsterdam in de jaren '90 was mede het gevolg van het aantrekkelijke vestigingsklimaat voor talentvolle buitenlanders. De huidige vijandige cultuur tegen vreemdelingen is daarom schadelijk voor de economische voorspoed van Nederland" (p.8).

Kan iemand dat even tegen Rita zeggen?