Tuesday, August 30, 2005

Bring them Home


Cindy Sheehan, moeder van de in Irak gesneuvelde Casey Sheehan.

Oude tijden herleven. Ja nee niet hier hoor. Ik bedoel in de Verenigde Staten. Ik zit al een tijdje te kijken naar de verrichtingen van Cindy Sheehan, moeder van de in Irak doodgeschoten soldaat Casey Sheehan. Sindsdien zet ze zich in tegen de oorlog in Irak en de Amerikaanse aanwezigheid daar. Haar stijl is nogal recht voor z'n raap. Op 6 augustus zette ze een klein tentje op naast de ranch van Bush in Crawford, Texas, en kondigde aan daar niet weg te gaan voor ze Bush gesproken had over de in haar ogen onrechtvaardige oorlog in Irak. Leden van de mede door haar opgerichte organisatie Gold Star Families for Peace en Veterans for Peace sloten zich bij haar aan en het kamp kreeg de naam Camp Casey.

Het wemelt altijd van de journalisten voor de hekken rond de ranch van Bush in de zomer en die hebben geen f*ck te doen. Sheehan was dus een dankbaar onderwerp in komkommertijd. Ze is intussen in heel wat talkshows geweest en neemt geen blad voor de mond als het gaat om kritiek op Bush: "Casey was killed in the Global War Of Terrorism waged on the world and its own citizens by the biggest terrorist outfit in the world: George and his destructive Neo-con cabal." Klare taal.

De regering Bush heeft eerst geprobeerd Sheehan te negeren. "Ik begrijp haar verdriet en ze heeft het recht om te protesteren", zei Bush, daarmee hopend haar neer te zetten als een door verdriet een beetje doorgedraaide moeder. Maar dat lukte niet - de protestbeweging won aan kracht. Democratische Congresleden ondersteunden haar verzoek om een gesprek met Bush. Move On organiseerde steunacties.

Vervolgens nam Bush zijn toevlucht tot het zogenaamde swift boaten. Dat gaat zo. Op het moment dat je politieke tegenstander invloed wint omdat hij of zij moreel overwicht heeft -bijvoorbeeld omdat hij of zij vietnamveteraan is (Kerry) of moeder van een omgekomen soldaat (Sheehan), breng je een aantal collega's voor het voetlicht die ongeveer hetzelfde hebben meegemaakt maar het oneens zijn met je opponent. Zo bracht de Bush-campagne de Swift Boat Veterans in stelling, mensen die claimden dat ze met Kerry hadden gevochten maar vonden dat-ie helemaal niet zo dapper was geweest. (Bush zelf had, zoals jullie weten, 'andere prioriteiten' tijdens de Vietamoorlog maar dat blijft bij deze tactiek buiten beeld). Liegen mag en succes is gegarandeerd: van de modder die gegooid is blijft altijd wel iets hangen.

Werkt het? Niet helemaal. Sheehan is nogal een volhouder. Sinds afgelopen weekend hebben voorstanders van de oorlog maar een tegendemo georganiseerd. Nu wordt het helemaal druk in Crawford (750 inwoners). Maar zelfs als ze nu zou stoppen -wat onwaarschijnlijk is- zal wat Sheehan teweeggebracht heeft een blijvende herinnering achterlaten. Ze heeft het anti-oorlogsprotest weer een gezicht gegegeven. En ondanks of misschien wel dankzij haar boude taal nog een waardig gezicht ook.