Verraad op het pluche

Thom de Graaf bij zijn aftreden gisteravond (foto: Trouw)

Nu de stofwolken een beetje zijn opgetrokken, wat voor conclusies moeten we nu trekken?

Minister de Graaf heeft drie keer een mes in zijn rug gekregen: in de Eerste Kamer; van de coalitiefracties en van zijn eigen fractieleider. Daar zou ik ook van opstappen. De Graaf blijft volhouden de tegenstem van de PvdA-senaatsfractie niet verwacht te hebben. Daar lijkt de PvdA echter ook het vuile werk opgeknapt te hebben voor CDA en VVD, die de gekozen burgemeester grotendeels ook niet zagen zitten. Maar het zal de PvdA toch nog een beetje aan blijven kleven - en hoewel Wouter Bos gister uiterst vakkundig heeft geprobeerd die indruk weg te nemen, zijn leidersschap staat ook niet meer zo stevig.

Coalitiegenoten CDA en VVD hebben De Graaf twee keer gepiepeld. Ten eerste, door hem onvoldoende ruimte te geven om in de senaat concessies te doen - expres hebben Maxime 'Prince of Darkness' Verhagen en Jozias 'Judas' van Aartsen de beslissende achterkamertjesbijeenkomst over de gekozen burgemeester uitgesteld tot na het debat in de Senaat. Bovendien hebben CDA en VVD gister geweigerd de Graaf concessies te doen over het nieuwe kiesstelsel, waardoor hij wel móest vertrekken.

Maar Boris Dittrich spant de kroon. Volkens de Volkskrant heeft hij gister "geen enkele moeite gedaan de Graafs eis ingewilligd te krijgen en het crisisberaad met CDA en VVD zelfs voortijdig afgebroken, zo had CDA-fracieleider Verhagen verbaasd aan Balkenende gerapporteerd." D66 gaat gewoon door met regeren. Terlouw, Wolffensperger relativeerden al openlijk het belang van staatkundige vernieuwing voor D66. De enige die vindt dat D66 nu uit het kabinet moet stappen, is Van Mierlo. De voormalige partij van de staatkundige vernieuwing zit aan het pluche gekleefd als geen ander.