Monday, March 21, 2005

sonde erin, eruit, erin, eruit, erin, eruit, erin...

In 1990 raakt Terri Schiavo in coma na een hersenbeschadiging door een hartstilstand. Haar man, Michael, krijgt voogdijschap over haar. Haar ouders beginnen daar in 1993 moeite mee te krijgen, en doen een poging om zelf voogdij te krijgen. In 1998 vraagt Michael voor het eerst de rechtbank om het voeden van Terri te stoppen - om haar, volgens haar eigen wens, te laten versterven zoals dat heet.

Terri's ouders verzetten zich daartegen. Zij stellen dat hun dochter nog op hen reageert, en vinden ook doctoren die getuigen dat Terri nog kan herstellen. In 2000 beschikt de rechtbank dat versterving is toegestaan. In 2001 wordt de sonde verwijderd - maar twee dagen later weer ingebracht op last van een andere rechter. Na een aantal hoorzittingen oordeelt de eerste rechtbank in weer in 2002 dat er geen hoop is voor Terri om ooit nog te herstellen - en dat de sonde er weer uit mag. Dat gebeurt in 2003. Onmiddelijk neemt Florida's gouverneur Jeb Bush een wet aan waarin hij die beslissing terugdraait. Twee dagen later gaat de sonde er weer in. In 2004 oordeelt de hoogste rechtbank van Florida dat die wet ongrondwettig was. Afgelopen vrijdag ging de sonde er weer uit. Nu bemoeide de Senaat zich ermee. Unaniem neemt de senaat een wet aan op grond waarvan haar ouders (en zij alleen, dus niet haar man) het recht krijgen om zich tot een federale rechtbank in Florida te wenden. Het Huis van Afgevaardigden oordeelde iets verdeelder -hier durfden de Democraten zich wel te verzetten. President Bush vloog onder grote mediabelangstellingvan zijn vakantieadres richting Washington om de wet te tekenen. Scoren bij de behoudend-christelijke achterban.
Als de federale rechtbank de zaak opneemt, gaat de sonde er weer in.

Onze christelijke krant Trouw schrijft, verassend venijnig: "(...) (D)e sonde kan Terri Schiavo nog jaren blijven voeden, terwijl de kwestie zich richting Hooggerechtshof beweegt. Al die tijd sluist hij ook een hoop behoudend-christelijke stemmen naar de Republikeinen. Dat daarmee een ander heilig huisje van die partij in de knel komt, het recht van een deelstaat als Florida om zo veel mogelijk baas te zijn in eigen huis, neemt die achterban graag voor lief".

Wat erger is: de wetgevende macht (Senaat en Huis) treden hiermee om politiek-electorale redenen in de rechtsspraak. Een democratische doodzonde. De scheiding der machten (wetgevende macht (parlement); uitvoerende macht (regering) en rechterlijke macht) die de grondslag vormt van onze moderne samenleving, wordt ondergraven en de onafhankelijkheid van de rechtsspraak komt in gevaar. De VS, die het baken van democratie willen zijn (en daar, ik geef het toe, in het Midden-Oosten hard hun best voor doen), ondergraven daarmee hun eigen principes. Niet stiekem en met gepaste schaamte maar openlijk en triomfantelijk. De eerste de beste Mugabe zou het ze niet kunnen verbeteren.