Thursday, March 24, 2005

Die Jaren Zeventig


PSP-verkiezingsaffiche, 1971

Ja, even wat anders dan dat D66 hoor. Ik wil het er niet meer over hebben. Nu gaan we het even hebben over die vermaledijde jaren zeventig. Zo ongeveer alles wat fout gaat tegenwoordig lijkt te worden teruggevoerd op die tijd. Maar nu staan de Verdedigers van de Jaren Zeventig op. Met een boek. En wat is een boek zonder ook nog een site en een debat?



Of het nu de uitwassen betrof van de verzorgingsstaat, het uit de hand lopen van de gedoogcultuur, of het mislukken van de multiculturele samenleving, alles wat de afgelopen tijd maar enigszins mis was kon worden geweten aan die jaren '70. Gek genoeg werden verworvenheden als vrouwenemancipatie en homohuwelijk daar nu weer niet aan geweten, die worden momenteel hélemaal geclaimd door rechts.
Jourmalist Antoine Verbij betoogt dat de linkse zelfbeschuldiging die inzette na de val van de Muur en de overwinning van het liberale kapitalisme nu wel ongeveer zijn dieptepunt bereikt heeft. Het wordt tijd om trots te zijn op de verworvenheden van de jaren '70.



In de jaren '70 kreeg Nederland immers een nieuw gezicht op het gebied van strafrecht, milieu, immigratie, internationale solidariteit, vrede en veiligheid, (geestelijke) gezondheidszorg; volkshuisvesting, energiepolitiek, jongerenbeleid, man-vrouw verhoudingen, democratisering en wat al dies meer zij. De basis werd gelegd voor een open samenleving, getekend door modern-humane omgangsvormen, met ruimte vor mondigheid en aandacht voor kwetsbaarheid van mens en milieu. Best wel soosjaal dus en helemaal niet zo egoistisch als nu door Rechts wordt betoogd. Integendeel: die egoistische tendenzen, die calculerende burger ontstond pas tijdens het rechts-liberale bewind van de jaren '80, betoogt Verbij, met de afbraak van de solidariteit en de politiek van privatiseren en afbraak, die toen zijn intrede deed.
Optimistisch, warm en solidair, zo tekent Verbij de jaren zeventig. Met de nodige uitspattingen, dat zeker. Maar niet een tijdperk om in schaamte weg te stoppen.

Ach. Ik was er ook nog eventjes bij, als kind cq puber. 'k Vond het best leuk.