Thursday, December 09, 2004

Ha, Wilders


Laten we het ook eens over Wilders hebben. Want daar hebben we het op dit weblog helemaal nog niet over gehad! Wel over Hirsi Ali , en over het feit dat ze toch niet echt op vakantie is.
Komma Punt Log stelt dat Wilders onderduikt omdat het met zijn partij niet zo wil lukken, nu Bart-Jan Spruijt zich weer heeft teruggetrokken. Hij gaat nu de underdog spelen. Beproefde tactiek!
Wilders riep dat de AIVD potentiele medestanders schrik aanjoeg. Hij werd weersproken door minister Donner: of hij maar even man en paard wou noemen dan? Het bleef stil. Wilders riep dat hij geen andere zetel kreeg in de Kamer op een minder 'gevaarlijke' plaats (recht onder de publieke tribune). Hij werd weersproken door Kamervoorzitter Weisglas. "Als Wilders wil, heeft hij binnen een uur een andere plaats", zei Weisglas.

Jan Marijnissen vertelt vandaag in de Volkskrant dat de SP -in navolging van Femke Halsema- elke vergadering begint met aandacht te vragen voor de situatie van Wilders en Hirsi Ali.
Maar het begint langzamerhand een beetje ergerlijk te worden, dat democratisch genavelstaar. Het begint meer te lijken op een soort zelfverheerlijking. Wilders heeft daarin absoluut een grens overschreden. Beveiliging wordt door hem ingezet als statussymbool: het ultieme democratisch slachtofferschap. Dan was in feite Hirsi Ali eerlijker, want die zei nadrukkelijk dat het haar eigen vrije keus was om niet meer in het parlement te verschijnen. Ook al kun je stellen dat ze in haar situatie niet veel vrije keus meer over heeft.

Hoe netjes en heldhaftig ook van Marijnissen en Halsema, feit is dat de democratie zal moeten leven met permanente beveiliging. De aanslag op Van Gogh was weliswaar het werk van een eenling, maar wel een die deel uitmaakt van een beweging van velen die oproepen tot dezelfde soort acties. De democratie zal er, vrees ik, mee moeten leven. Ze doet er nu beter aan, om zich daarop in te stellen. En ze zou er ook goed aan doen om duidelijk te maken waarom democratie zo belangrijk is: door zich met verdubbelde ijver, scherper en doordachter dan ooit, te richten op datgene waar we ze voor gekozen hebben: debatten te voeren. Leiderschap te tonen.