Vrijzinnig (4) -het spandoek.

Maar nog steeds: kunnen we dit bij wijze van spreken op een spandoek zetten? Afgezien van het feit dat we tegenwoordig eerder protestmailtjes sturen dan spandoeken dragen. Inspireert het? Is dit de kern waar GroenLinks activisme om draait?

Ik spreek even voor mezelf. Ik heb niet veel neiging om nog achter spandoeken aan te lopen. Liever mobiliseer ik mensen via internet, en werk ik samen met anderen aan sociale actie, vanwege een diepgevoelde verontwaardiging omdat ik zie dat rechts, liberalisme en conservatisme gelijk, zaken om zeep helpen waarvan ik weet dat ze van cruciaal belang zijn voor de toekomst. Tolerantie is gemakkelijker vernietigd dan opgebouwd; regenwouden gemakkelijker gekapt en verbrand dan dat ze ontstaan. De leus ”knokken voor wat kwetsbaar is” heeft voor mij nog niets aan kracht ingeboet. Dat komt ook voort uit een gevoel van urgentie het is bloednodig dat we die tolerantie opbouwen: anders verliezen we de economische race, om maar wat te noemen. Al erken ik dat links veel te makkelijk heeft gedaan over de multiculturele samenleving. Juist in de kwetsbare zaken ligt onze toekomst: ecologisch evenwicht; een maatschappij waar niet alles neerkomt op werken maar waar plaats is voor zorg, voor zelfontplooiing. Voor diversiteit omdat daaruit behalve spanning, ook innovatie voortkomt. En hoe belangrijk vrijheid, en positieve en negatieve vrijheidsbeginselen ook kunnen zijn, voor een stevig politiek verhaal is meer nodig.
Maar de typering van GroenLinks als een vrijzinnige partij, daar kan ik goed mee leven.