Onzinstukje over algemeen geluk.

Gister hadden we een discussie over mooie beleidsdoelen voor GroenLinks. Ik pleitte daarbij voor een beleidsagenda voor Algemeen Geluk. Het is de moeite waard. Ophouden met roken voegt drie jaar aan je levensverwachting toe, gelukkig zijn maar liefst negen jaar.

Ooit, toen hij nog leuke ideeën had liet Tony Blair eens uitzoeken wat mensen gelukkig maakt. Het was eigenlijk heel eenvoudig. Wat mensen gelukkig maakt, is sex, hechte relaties en goede vrienden; en klusjes als koken en tuinieren. Daarnaast dragen spiritualiteit en zingeving en een paar mooie levensdoelen significant bij tot geluk. En tenslotte: vrijheid en het gevoel controle te hebben over je leven.

Wat mensen níet gelukkig maakt, zijn huishoudelijke klusjes; forensen; en echt arm zijn. Veel geld hebben maakt niet noodzakelijk gelukkig; veel tijd hebben voor leuke dingen (naast sex ook: genoeg slaap) daarentegen wel. Met een goede regeling voor deeltijdarbeid, een beter systeem voor openbaar vervoer en het uitbannen van armoede ben je al een heel eind. Verder niet teveel zeuren over sex in de publieke ruimte maar juist mooie parken aanleggen waar mensen fijn kunnen picknicken en ontspannen. En je gewoon niet te veel bemoeien met hun leven. Moet te doen zijn.

Thuisgekomen keek ik eens naar mijn poezen. Ik weet al heel lang wat hun beleidsagenda is. Die ziet er zo uit:
* zelfbeschikkingsrecht: dus kattenluikjes en deuren graag open
* veel fijne warme plekjes om te slapen
* buiten spelen (vooral als de zon schijnt)
* afwisselend en lekker eten (geen AH-brokjes)
* geaaid worden, maar alleen als zij daar zin in hebben.

De basisagenda voor algemeen geluk van poezen lijkt dus veel op die van mensen. Het enige dat ontbreekt bij poezen is een mooi levensdoel c.q. zingeving. Maar dat zit geloof ik al in slapen.