Wednesday, February 22, 2006

Interview met Mei Li Vos: "voorlopig soes ik heerlijk in de boezem van de sociaal democratie"

We moesten haar toch hebben, Mei Li Vos. Voor een debat dat we willen organiseren met het GroenLinks AmbtoNetwerk en het VVD Ambtenarennetwerk Liberaal Publiek. En vanwege de perikelen met BHP/de Unie heb ik haar gelijk een email-interviewtje afgenomen. Over de AVV, die ooit met een gigantisch feest zal worden opgeheven. En over haar eigen ambities.

Je bent één van de oprichters en voorzitter van de AVV. Die vakbond zet zich in voor jongeren, vrouwen, flexwerkers, kortom mensen die zich niet vertegenwoordigd voelen door de ‘gewone’ vakbond. Hoe zijn de reacties geweest totnogtoe?

"De reacties waren wisselend maar vooral erg positief. Van veel mensen kregen mailtjes met '... Eindelijk!', een club die ons begrijpt. Dat ging zowel om ambtenaren die zich behoorlijk gepakt voelden door het ondemocratische akkoord over de vroegpensioenen en om freelancers, die zich nergens bij thuis voelden. De laatste tijd krijgen we ook veel reacties van wat tegenwoordig de flexwerkers heet, mensen die vanwege de wet Flexibiliteit en Zekerheid eindeloos op korte contractjes zitten en voor wie de enige zekerheid is dat ze na hun derde contract op straat staan.
Uit de politiek krijgen we overwegend positieve reacties. Bekend is dat GroenLinks onze idealen en agenda begrijpen en zien zitten. Maar ook de PvdA, en dan vooral de Kamerleden die bezig zijn met financien, werk en sociale zekerheid waren enthousiast. D66 en de VVD zien van alles in ons initiatief, maar vooral een ondersteuning van delen van hun agenda. Bij de VVD zijn ze bijvoorbeeld niet zo blij met onze economische analyse van het nut van het afschaffen van de hypotheekrenteaftrek."


Jullie hebben een indrukwekkende hoeveelheid publiciteit gehad. Dat is één van de manieren waarop jullie invloed uitoefenen. Hoe schatten jullie je positie in het maatschappelijk krachtenveld nu in?

"Sja, we hadden zelf niet durven dromen dat het zo goed zou gaan. Het komt ook wel goed uit, want we hebben natuurlijk geen geld voor enorme marketingcampagnes. Blijkbaar kwamen we op het goede moment en sudderde de thematiek aan de oppervlakte. Het is moeilijk om zelf je positie in het krachtenveld in te schatten. We merken wel dat we vaak om onze mening worden gevraagd en dat zelfs de Unie ons model kopieert, maar ik denk dat een buitenstaander, en pas na een jaar, echt goed kan inschatten wat onze betekenis nu was of is. Geen idee dus, maar het heeft vast geholpen dat we ons hebben georganiseerd als vakbond, en niet als beweging of netwerk. Het maakte ons toch wat grijpbaarder en tastbaarder. "


Wat zijn jullie plannen?

"We hebben eigenlijk drie grote thema's die we willen aanpakken. Dat is een eerlijke verdeling van risico's en solidariteit tussen de verschillende werkenden in Nederland(verschil tussen mensen met een vast contract en allen die anders werken is nu te groot); hervorming en transparantie over pensioenen; iedereen moet kunnen stemmen over de eigen arbeidsvoorwaarden. Het is eigenlijk heel simpel. Als die drie thema's worden veranderd, dan zijn we klaar. Dat is iets voor vakbonden en de politiek. Of er na het bereiken van die agenda nog bestaansrecht voor ons is, houdt ons nu niet bezig. Ik kan me zo voorstellen dat we een gigantisch opheffingsfeest komt als onze doelstellingen zijn bereikt. Toen de apartheid in Zuid Afrika was afgeschaft heeft het anti-apartheidscomite zich ooit met een waanzinnig feest opgeheven. Dat zouden meer organisaties moeten doen. "


Je hebt je baan opgezegd bij het Ministerie van Algemene Zaken. In de Tegenlicht-documentaire hebben we dat allemaal kunnen zien. Wat zijn je toekomstplannen? Is het mogelijk dat je de kamer ingaat? Voor welke partij?

"Voorlopig ligt mijn toekomst in het AVV. Er is gigantisch veel te doen, en als er op een gegeven moment een andere voorzitter moet komen, dan wil ik wel dat die organisatie een beetje staat en draait. Ondertussen verdien ik de kost met schrijven, columns en een boek. Je wilt niet weten hoe heerlijk het is om geheel onafhankelijk te zijn en geen rekening te hoeven houden met organisatiebelangen, gevoeligheden of kantoortijden. Ik zie me dit nog wel even doen. En zal wel heel hard moeten nadenken voor ik dit opgeef. Maar goed, de politiek is een schone en nobele taak en het is een positie waarmee je op een andere manier invloed kunt uitoefenen. Ik ben nu slapend lid van de PvdA, je zou me kunnen omschrijven als een erfgenaam van de vrijzinnigen en liberalen. Ik hoor ook nadrukkelijk bij die bloedgroep in de sociaal-democratie.
Gut, ja, ik heb ook het lijstje in de Volkskrant gezien. Geen idee wat dat kan betekenen. Ik zie wel. Dat heb ik eigenlijk altijd gedaan, 'wel zien'. Tot nog toe ging dat goed. Ik kan nu niet bedenken wat ik over twee jaar doe, dan is de wereld, mijn wereld wellicht ook anders. Maar voorlopig soes ik heerlijk in de boezem van de sociaal democratie."