Boris de Grote Communistenslachter

Gister kwamen Boris Dittrich en Kathleen Ferrier triomfantelijk aan op Schiphol nadat ze Cuba uit waren gezet. Da's niet zo moeilijk, Cuba is een van de makkelijkste landen ter wereld om te worden uitgezet. Doekle Terpstra kan daarvan meepraten, hem is vaker toegang geweigerd bijvoorbeeld omdat hij een vakbondscongres wilde bezoeken.
Dittrich en Ferrier waren samen met een Spaanse conservatieve parlementarier, Jorge Moragas, op een toeristenvisum naar Cuba gereisd. Moragas had vorige week in het Spaanse parlement al een vurig pleidooi gehouden tegen verzachting van sancties tegen Cuba. Dat loopt in de gaten bij de Cubanen. En dan weet je al dat het een relletje wordt, Cuba binnenkomen. Vooral ook omdat ze van te voren hadden aangekondigd met oppositieleiders te willen spreken. Dat het een en ander toch wel een opzetje was, blijkt uit het feit dat de drie vanmorgen al een ingezonden stuk in de Volkskrant hebben: dat krijg je niet in een halve dag voor mekaar.

Waarom deze actie? Binnenkort spreekt de Europese Commissie over verzachting van de sancties tegen Cuba. Want die zijn niet erg effectief en treffen bovendien de verkeerde mensen. Ze zijn eigenlijk meer van symbolische waarde, dan dat ze echt effect hebben. Minister Bot overweegt om met de Cubanen in gesprek te gaan over de mensenrechten.

Maar Dittrich wil graag bekend worden als Degene Die Eigenhandig Het Laatst Overgebleven Communistische Bolwerk Ter Wereld Heeft Gesloopt. En hij is een beetje een ijdeltuit.
Vandaar.