Tijd voor 'save the whale'

Het is Japan nóg niet gelukt. Maar het is een kwestie van tijd. Al jaren probeert het land de controle over te nemen over de International Whaling Commission. Daartoe heeft het nieuwe leden gerecruteerd -eiland staatjes in de Pacific, zoals St. Lucia, St. Vincent, Antigua en Barbuda, Dominica, Grenada, en St. Kitts & Nevis - die het vervolgens omkoopt met subsidies voor hun visserij, om toch vooral voor de walvisjacht te stemmen. Japan ontkent dat, maar sinds 1998 hebben de landjes ruim 100 miljoen dollar ontvangen van Japan.
Voor het afschaffen van het verbod op walvisjacht is 75% van de stemmen nodig. Zo ver is Japan nog niet. Maar het maakt flink vorderingen.
De bevolking van de eilandstaatjes is in grote meerderheid tegen de walvisjacht. Daarom stelde Japan deze keer op de jaarlijkse vergadering van de IWC voor om geheime stemmingen te houden. Hun omgekochte eilandstaatjes zouden dan voor de jacht kunnen stemmen zonder angst voor repercussies. Dat voorstel heeft het niet gehaald. Japan verloor met 2 stemmen verschil, 30 tegen 32. Dat kwam omdat twee landen, Senegal en Guatemala (tactisch of niet) te laat waren voor de vergadering.

Walvisvlees is op zich niet bepaald populair in Japan. De levertraan-smaak is zelfs bij Japanners niet echt populair. Het is daarom ook een raadsel waarom Japan haar levertr- pardon, walvisvleesindustrie zo graag overeind houdt. Ze claimt dat walvisvlees deel uitmaakt van de Japanse cultuur, maar Japanners zelf hechten daar toch minder aan.

Opvallend is dat de Nederlandse regering bepaald geen actieve rol heeft willen spelen in het behouden van het verbod. De coalitie voor bescherming wordt geleid door Australie, Nieuw-Zeeland en het VK. Nederland wilde een zogenaamd "bemiddelende rol" spelen -hetgeen betekent dat het bereid was tot concessies. Dat krijg je zo als het ministerie van Landbouw leidend is in een dossier. Hoewel, onze zogenaamde "milieu"-stas Pieter van Geel had vrees ik ook niet krachtig opgetreden....