Post-babyboomers moeten alwéér de overheid redden.

Opeens is het weer een issue geworden: doorwerken tot je 67e. Eén ervan is bijvoorbeeld dat mensen tegenwoordig een hogere leeftijdsverwachting hebben dan vroeger en na hun pensioen meer gezonde jaren hebben dan vroeger. Dat heb ik altijd wel een redelijk argument gevonden.

Maar ja. Recentelijk is Wouter Bos bezig om met enorme sommen belastinggeld bankdirecteuren te redden die er eerst een potje van gemaakt hebben en vervolgens zichzelf enorme bonussen toekenden. Dus nu moeten wij langer doorwerken om een heel andere reden, namelijk omdat Wouters overheidsbegroting sluitend moet krijgen. Het is dát, óf de hypotheekrenteaftrek.

Langer doorwerken levert de pensioenfondsen, die de waardevastheid van de pensioenen niet meer garanderen, niets op. Ze worden er niet stabieler of kapitaalkrachtiger van. Maar wel de staatsbegroting: het betekent namelijk minder AOW-uitkeringen en meer belastinginkomsten. Die besparingen worden in de boekhouding 'naar voren gehaald', ook al treden de effecten pas over vijftig jaar op. Het voordeel voor het kabinet is, dat zij dan nu geen pijnlijke bezuinigingen hoeft door te voeren.



Heel handig, maar de pensioengerechtigden van straks hebben reden om zich twee keer bestolen te voelen. In de jaren negentig, toen het met de dekking van de pensioenfondsen uitstekend ging, hebben veel bedrijven de fondsen behoorlijk afgeroomd door zichzelf een zogenaamde 'premie-holiday' toe te kennen. De overheid deed daar even hard aan mee: ze bespaarde zo miljarden en bezorgde zichzelf een mooi begrotingsoverschot. Sterker nog, al vanaf 1982 stelde de overheid het door werkgevers aan het ABP af te dragen premiepercentage steeds lager, om met de zo bereikte besparingen het financieringstekort terug te dringen, aldus de Rekenkamer.

Dus eh... mijn pensioen wordt minder waard doordat eerst de overheid er met zijn vingers aan heeft gezeten, en vervolgens de kredietcrisis er overheen kwam. En nu moet ik ook nog langer doorwerken, om de begroting sluitend te maken - ten behoeve van de, nouja laten we het maar eens hard zeggen, van de wanpresterende en zichzelf verrijkende bankdirecteuren.

Bwoah... dacht het niet.