wuppie voor volwassene

Sta ik af te rekenen, achtien euro nogwat. Wisselgeld in mijn hand en de kassajuf klapt haar lade dicht. "Euhm", zeg ik en wijs achter haar. Ze trekt haar wenkbrauwen op en grijpt naar de kassabon die ik in mijn hand heb: is er iets mis aan de afrekening? Nee dat is het niet. Wat volgt is toch wel een ietsje vernederend voor een volwassene die zichzelf als tamelijk weldenkend ziet: "Mag'kewuppie?"
Er waren er trouwens nog genoeg hoor.